modder, water, boot, laos
Door: Thijs
Blijf op de hoogte en volg Nikie & Thijs
28 Juli 2010 | Laos, Luang Prabang
Dag lieve kijkbuiskindertjes,
Het werd wel weer eens tijd dat we wat van ons lieten horen. Dat ligt niet aan ons maar aan het feit dat we twee dagen in de middle of nowhere zaten, maar dat komt later. De laatste keer zaten we in chiang mai. Daar vertrokken we met de mini van richting chiang klong. Na deze misselijkmakende rit (chauf reed met 120 door de bergen) kwamen we aan bij de grens, na het tappen van wat flappen staken we de mekong over naar laos. Bezweet van de in totaal 10 trappen die we op moesten regelde we ons visa en waren we officieel in Laos. Na lang zoeken (5min) hadden we onze guesthouse gevonden. Nikie en Thijs kregen de smerige kamer en Ellen en Dion de iets minder smerige kamer incl. huisdier. Na 2min had Thijs de airco al aangekregen zonder daarvoor te betalen, helaas duurde dat maar een klein uur want toen de huisvrouw water uit de buiten unit zag komen zetten ze de stroom uit. Laos begint dus super. Bier kost 1,20 voor 640ml en pizza voor 2 euro. De volgende ochtend werden we opgehaald om naar de slowboat te gaan. We vertrokken om 09.00 bij het guesthouse, we kwamen om 09.15 aan bij de boot, om 11.30 vertrok de boot. Je begrijpt Thijs, Nikie, Ellen en Dion goed chagerijnig. En geloof me dan is zo'n grote boot best klein. Maar goed de boot vertrok en wij maakte ons op om samen met onze lotnoten (man of 100)op houten bankjes 6 uur over de mekong te varen. Gelukkig viel het reuze mee en zagen we onderweg een schitterend landschap, en een dooie koe in het water. Aangekomen in pakbeng was het een wonder dat we nog normaal konden poepen na die houten bankjes. Daar stonden een groep crackers ons al op te wachten om onze tassen te jatten (crackers= kinderen aan opium). Maar we waren ze te slim af door dion zen speelgoed tetris als afleiding naar ze toe te gooien. Dat ding maakte zo'n raar geluid dat de crackers zo in de war waren dat ze gillend hun grot (krot) in vluchte. WIj naar een guesthouse, eten, slapen, kaarten (ellen kan niet toepen) en de volgende dag deel twee van de slowboat naar louang phrabang. Dit stuk was iets langer en de bankjes waren nog veel harder dan op de heen reis. Eenmaal in Louang phrabang aangekomen keken we onze ogen uit. Een schitterd klein stadje aan de oevers van de mekong. Geen wonder dat dit op de wereld erfgoed lijst van de unesco staat. Wij denken trouwens wel dat het hier carnaval is want iedereen loopt hier in oranje kleding rond met rare kleuren. Nikie en Ellen gaan dit morgenvroeg om 05.30 uitzoeken. Dion en Thijs stinken dan nog ff lekker verder. Nu zijn we aangekomen bij het heden. Vandaag hebben we de aller mooiste watervallen ooit gezien. Blauw, turqoise water midden in de jungle met aan het einde een schitterende waterval van een meter of 100 hoog waar je rechtonder kon staan, de foto's volgen snel. Nikie heeft daar ook een nieuwe stempel gekregen in haar survivalpaspoort, ze haalde het in 5x stoppen tot de top, een personal best sinds vorig jaar. Morgen vertrekken we naar Vang Vieng aan gaan we tuben. Hoe dat afloopt horen jullie misschien (kan van alles gebeuren). Hier nog een paar weetjes:
1. Hi, is k*t, nikie en ellen hebben nergens bereik.
2. Daardoor ellen geen smsjes heeft ontvangen op der verjaardag.
3. Dion voorraad captain koek op is.
4. Guus en Tom de weddenschap dus gaan verliezen.
5. Thijs niet kan stilzitten voor 6uur lang.
6. Nikie is een vies klein zwijntje (foto's volgen).
7. Thijs over 3 dagen jarig is.
8. Nikie, ellen en dion missen jullie ook.
9. Thijs niemand ;)
10. Tis hier heeeeeeeeerlijk weer
Oat moarn (tot morgen)
Het werd wel weer eens tijd dat we wat van ons lieten horen. Dat ligt niet aan ons maar aan het feit dat we twee dagen in de middle of nowhere zaten, maar dat komt later. De laatste keer zaten we in chiang mai. Daar vertrokken we met de mini van richting chiang klong. Na deze misselijkmakende rit (chauf reed met 120 door de bergen) kwamen we aan bij de grens, na het tappen van wat flappen staken we de mekong over naar laos. Bezweet van de in totaal 10 trappen die we op moesten regelde we ons visa en waren we officieel in Laos. Na lang zoeken (5min) hadden we onze guesthouse gevonden. Nikie en Thijs kregen de smerige kamer en Ellen en Dion de iets minder smerige kamer incl. huisdier. Na 2min had Thijs de airco al aangekregen zonder daarvoor te betalen, helaas duurde dat maar een klein uur want toen de huisvrouw water uit de buiten unit zag komen zetten ze de stroom uit. Laos begint dus super. Bier kost 1,20 voor 640ml en pizza voor 2 euro. De volgende ochtend werden we opgehaald om naar de slowboat te gaan. We vertrokken om 09.00 bij het guesthouse, we kwamen om 09.15 aan bij de boot, om 11.30 vertrok de boot. Je begrijpt Thijs, Nikie, Ellen en Dion goed chagerijnig. En geloof me dan is zo'n grote boot best klein. Maar goed de boot vertrok en wij maakte ons op om samen met onze lotnoten (man of 100)op houten bankjes 6 uur over de mekong te varen. Gelukkig viel het reuze mee en zagen we onderweg een schitterend landschap, en een dooie koe in het water. Aangekomen in pakbeng was het een wonder dat we nog normaal konden poepen na die houten bankjes. Daar stonden een groep crackers ons al op te wachten om onze tassen te jatten (crackers= kinderen aan opium). Maar we waren ze te slim af door dion zen speelgoed tetris als afleiding naar ze toe te gooien. Dat ding maakte zo'n raar geluid dat de crackers zo in de war waren dat ze gillend hun grot (krot) in vluchte. WIj naar een guesthouse, eten, slapen, kaarten (ellen kan niet toepen) en de volgende dag deel twee van de slowboat naar louang phrabang. Dit stuk was iets langer en de bankjes waren nog veel harder dan op de heen reis. Eenmaal in Louang phrabang aangekomen keken we onze ogen uit. Een schitterd klein stadje aan de oevers van de mekong. Geen wonder dat dit op de wereld erfgoed lijst van de unesco staat. Wij denken trouwens wel dat het hier carnaval is want iedereen loopt hier in oranje kleding rond met rare kleuren. Nikie en Ellen gaan dit morgenvroeg om 05.30 uitzoeken. Dion en Thijs stinken dan nog ff lekker verder. Nu zijn we aangekomen bij het heden. Vandaag hebben we de aller mooiste watervallen ooit gezien. Blauw, turqoise water midden in de jungle met aan het einde een schitterende waterval van een meter of 100 hoog waar je rechtonder kon staan, de foto's volgen snel. Nikie heeft daar ook een nieuwe stempel gekregen in haar survivalpaspoort, ze haalde het in 5x stoppen tot de top, een personal best sinds vorig jaar. Morgen vertrekken we naar Vang Vieng aan gaan we tuben. Hoe dat afloopt horen jullie misschien (kan van alles gebeuren). Hier nog een paar weetjes:
1. Hi, is k*t, nikie en ellen hebben nergens bereik.
2. Daardoor ellen geen smsjes heeft ontvangen op der verjaardag.
3. Dion voorraad captain koek op is.
4. Guus en Tom de weddenschap dus gaan verliezen.
5. Thijs niet kan stilzitten voor 6uur lang.
6. Nikie is een vies klein zwijntje (foto's volgen).
7. Thijs over 3 dagen jarig is.
8. Nikie, ellen en dion missen jullie ook.
9. Thijs niemand ;)
10. Tis hier heeeeeeeeerlijk weer
Oat moarn (tot morgen)
-
28 Juli 2010 - 10:01
Dustin & Linda:
Heeey vakantiegangers;)!
Erg leuk om al jullie verhale te lezen:D..
Cherm Elle dat je geen smsjes hebt ontvange op je verjaardag! Nou, bij deze dan nog n keer:) Hartelijk gefeliciteerd! Hoop dat je er een bijzonder leuke dag van hebt gemaakt!
Nog heel veel plezier daar. We zien jullie volgende verhaal wel weer verschijnen!
Liefs Dustin & Linda! -
28 Juli 2010 - 10:19
Lieke:
Wat een schitterend verhaal. Ik geniet echt mee vanuit het saaie Interpolis!
Ellen, nog gefeliciteerd!
Broer, jij krijgt vrijdag lekker geen cadeau ;-)
Have fun!
Liefs Lieke -
29 Juli 2010 - 05:24
Nikie:
nou carnaval is het hier niet hoor ;)...we zijn vanochtend gaan kijken naar de morning alms gaan kijken...er zitten hier veel monniken in het klooster en in de tempels...ze verdienen geen geld..en gaan in dag en dauw naar de tempel...ze hebben wel eten nodig.. dus zit de lokale bevolking langs de weg eten uit te delen die ze dan in een grote pot stoppen die de monniken bij zich dragen..superindrukwekkend om te zien.. kheb nog nooit zoveel monniken bij elkaar gezien. -
30 Juli 2010 - 21:44
Kristel:
Wat een geweldige verhalen allemaal. Nikie, kei sjiek hoe je de verhalen verwoord en over brengt naar alle niet-vakantie gangers / thuis blijvers!;)
Ben nu alweer benieuwd naar al jullie andere verhalen / avonturen!!
Liefs Kristel & Noud! -
31 Juli 2010 - 14:42
Sandra:
Hey Ellen en de rest!
Alsnog van harte gefeliciteerd!!! Leuke verhalen allemaal, krijg weer helemaal heimwee... Tip voor als je geen bereik hebt: koop een lokale SIM :) Maar uhh.. eten jullie ook wel eens iets Aziatisch?? Hoor alleen maar steaks, frietjes, pizza ;)
Heel veel plezier nog! Geniet ervan!
Groetjes,
Sandra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
