Vamos.... Adios Peru... Ola Chili

Lieve allemaal...

Het wordt maar weer eens tijd voor een reisverhaaltje.... de avonturen van spanky en freddy zijn natuurlijk erg interessant...maar verteld niet veel over wat wij nu allemaal uitvogelen...

Daarvoor moeten we weer eventjes terug in de tijd... De laatste keer dat we iets fatsoenlijks gepost hadden stonden we in de apple store van new york... na die dag zijn we vertrokken naar Lima, Peru.... waar we vroeg... heeeeeeeel vroeg in de ochtend aankwamen... Ook onze tassen kwamen deze keer WEL mee... de reis kon dus door... VAMOS!
We hadden al vrij snel in de smiezen dat lima behoorlijk krep was... joran zat er ook nog ergens te koekeloeren...dus zijn we doorgereisd naar huacachima... waar we freddy en spanky hebben leren kennen (freddy... de huisschildpad van het hotel) en spanky ( de lelijkste bulldog ooit..waarvan thijs vond dat hij op de hond van men in black leek)...
Daar hebben we heerlijk 2 dagen gerust van de pittige reis...en gesandboard...wat overigens ontzettend vet was!

Daarna hebben we onze reis voortgezet naar Nazca...waar we de schitterende en mysterieurze nazcalijnen zouden bewonderen... dit zijn incalijnen ingekerfd in de grond die dierenfiguren vormen, het bijzondere is dat ze alleen vanuit de lucht te zien zijn, want ze zijn immens groot... het nog steeds een raadsel hoe deze lijnen gemaakt zijn. Wat betreft de nazca lijnen was het wel een apart verhaal... we moesten van huacachina naar nazca 6 uur in de bus zitten... en we wilden graag de dag erna de lijnen bezichtigen.... nu stonden er bij het busstation weer een hoop peruanen op ons te schreeuwen...en het vrouwke dat het hardste schreeuwde...die had gewonnen... samen met nog 2 deense meisjes hebben we ons in een taxi gepropt en naar het guesthouse gekneurd... daar ging ik dus vragen of we de lijnen konden bezichtigen... en binnen 15 minuten zaten we in de auto naar het vliegveld... het weer was goed...de laatste vlucht was nog vrij...we hadden eigelijk geen tijd om na te denken...DOEN!... eenmaal op het vliegveld aangekomen... hop, op de weegschaap, hop door de check, in de departure area... en guess what... alleeeeen maar nederlanders... waar komen ze toch allemaal vandaan!... het leuke was dus..dat zij al de hele dag aant wachten waren.. en pas smiddags mochten vliegen..dus ze waren behoorlijk pissed toen ze ons verhaal hoorden... voor de lijnen moest ik wel een grens over... in een krakkemikkig chessna vliegtuigje.... nou...zoals de nikon reclame zou zeggen I AM BRAVE!... met knikkende knietjes, zweethandjes en een hartig woordje met de piloot, copiloot en mechanic...durfde ik het wel aan! Schitterend!! maar wel blij toen we weer aan de grond stonden... savonds kwamen we de nederlanders tegen die zo lang moesten wachten, ze hadden met opstijgen problemen met de motor..dus ze hebben een hele dag verkloot, en geen lijnen gezien... ik blij dat ik daar niet in zat! phiew!

Daarna moeste nwe dus een heeele dag wachten..want onze bus naar arequipa vertrok pas om 23.00 de volgende dag... hangen hangen vervelen vervelen...gelukkig was er wifi..en hadden wij een telefoon met internet! joehoe!

De busrit naar Arequipa duurde ongeveer 10 uur.. omdat zuid amerika behoorlijk wat pampa (hoogtevlakte) kent.. is het verstandig om te acclamatiseren... arequipa ligt op ong. 2500m dus dat is een goeje hoogte om te beginnen... Eenmaal geradbraakt aangekomen voel je hem wel hangne...bohh heftig!
We zijn in bed geploft en hebben de hele dag als zombies rondgehangen...
De volgende ochtend ( zeg maar gerust nacht.. op een onmenselijk tijdstip van 02.30) werden we opgehaald voor de colca canyon tour... steenkoud in die bus..gelukkig hadden ze dekentjes! kwamen we om 07.00 aan vor het ontbijt... gelukkig zaten er weer wat nederlanders in de bus om mee te kletsen... joehoe..wat een heerlijk taaltje is het toch..
Na het karig ontbijt gingen we dan een jongensdroom van thijs beleven...we gingen naar een kloof waar de condor nog leeft... de condor is het grootste roofvogel ter wereld en kan een spanwijdte bereike nvan ong. 3.5 meter... na ons neergeploft te hebben op een rots... was het net alsof de vogels besloten om eeen show voor ons op te voeren... over ons heen, langs ons af, met zn 3e, met zn 2e..schitterend om te zien... en wat zijn ze GROOT!
Op de terugweg zijn we nog gestopt op het hoogste punt wat we deze reis zullen bereiken... altitude 5000m...en geloof me..die voel je echt... je voelt je echt nie tgoed..zweverig, misselijk, bam..hoofdpijn!..maar een schitterend uitzicht op de vulkanen die hier allemaal liggen... deze zijn een onderdeel van de ring of fire..die zich verspreid over het gebied van de stille oceaan.
Verder geeft arequipa en de colca canyon eeindelijk wat we van peru hoopten te zien... de klederdracht, de kleur, de souvenirs, de architectuur, de cultuur... wow wow wow!!

Helaas duurde het maar voor kort... want nu ik hier zit te typen hebben we net een reis van bijna 30 uur erop zitten.. we zijn gisteren vertrokken van arequipa naar tacna, waar we de grens met chili over gegaan zijn... een hele beleving.. samen met een mexicaanse, 2 ierse en een amerikaanse maakten we de overtocht... wat een ellende... waar ze in nederland controleren op drugs...controlerne ze hier op fruit... een van de amerikaanse meisjes moest zelf bijna 200 dollar betalen voor een banaan die ze vergeten was aan te geven...
Vanuit tacna zijn we doorgereisd naar arica, hier stonden we voor het eerst oog in oog met de great pacific!...een rare gewaarwording..want als je hem oversteekt kom je in australie uit..... en van arica naar san pedro de atacama ( wat overigens een hele freaky rit was... halverwege midden in de nacht.. moesten we met zn allen de bus uit..drugscontrole... net zoals in de film..iedereen een tas..aan een houten bankje..en je tas openmaken..zoiets blijft toch spannend.. thijs had zn lenzen niet in..dus die heeft er weinig van meegekregen ,)...Nu zitten we dus in san pedro de atacama... we gaan hier even 2 dagen niks doen...acclamatiseren en bijkomen van de heftige dagen.. en dna vervolgen we onze trip richting de grens van bolivia... voor de geinteresseerden... google - el tatio geisers, dali woestijn, salar uyuni....

Ik geloof dat et em dat wel weer voor even was... jullie zijn weer op de hoogte... wij zijn ook op hoogte..dus ik jump nu lekker bij thijs in de hangmat en gaan even lekker in de zon liggen...

ps...we hoorden dat er in la paz een nederlands restaurant ligt...dus er gaat een broodje kroket aankomen :).... laat thijs dan ook net jarig zijn... een heerlijk feestmaal!

ps...wist je dat we met de bus een grot in zijn gereden volgens Nikie dan, we kwamen er zelfs aan de andere kant weer uit (Tunnel dus ;)

..en dat thijs lama/alpaca heeft gegeten.. hij vond het behoorlijk taai... er staat hier ook cavia op de menukaart!...

Mam.... je moet lizzie wat meer aandacht geven!... dan komt ze wel onder het bed uit...beetje aaien achter de oren..en knuffelen

Adios!