Been there... Done that.. Machu Pichu & INCA TRAIL
Door: Nikie
Blijf op de hoogte en volg Nikie & Thijs
08 Augustus 2011 | Peru, Aguas Calientes
Vrijdagochtend was het dan eindelijk zover... onze pickup zou ons komen ophalen om ons naar het startpunt van de inca trail te rijden...
De inca trail is een oude route die door de bergen lijdt naar in dit geval.. onze beloning... machu pichu!...
Het was nog even haasten wat we hadden de verkeerde tijd doorgekregen... van tevoren hadden we een wandelstok en een slaapzak gefixt..en een klein rugzakje gepakt omdat we alles zelf mee moesten slepen..de rest van onze spullen konden we in het hotel laten...
meupmeup..daar gingen we dan! KM82 werden we afgezet...daar moesten we door de controlepost en konden we de trail op.. samen met nog 3 engelsen en onze gids victor konden we onze weg vervolgen!... nog een leuk weetje...volgens de peruanen komen we uit honduras...dat stond tenminste op ons blaadje.. joeh! zo zien we er ook echt uit!
Na de controle en onze paspoortstempels konden we gaan lopen...
Dag 1 zou very easy worden... we hebben de bedding van de rivier gevolgd, met af en toe een kleine stijging.. ontzettend mooie flore en fauna..en op een gegeven moment verlieten we de bewoonde wereld, en ook het bereik op onze telefoon!
De porters droegen onze tenten en rennen echt als gekken vooruit om de lunchtent op te zetten en voor ons te koken. Na een dag wandelen kwamen we dan op onze eerste camping aan.
Het eten was best goed, en we lagen al vroeg in ons nest, helemaal ingemurmeld want dag 2 zou behoorlijk pittig worden!
Dag 2: Om 06.00 werd aan onze tent gerammeld en kregen we coca thee in bed... we konden nog eventjes blijven liggen maar om 07.00 moesten we er toch echt aan geloven... vandaag moesten we de hoogtste bergpas van de trail over, wat resulteerd in een klim van ongeveer 5 uur. Onze camping lag op ongeveer 3200 meter, de pas op 4200.
Om 07.00 begonnen we met lopen, en het ging al snel stijl omhoog. Door de hoogte is de lucht een stuk ijler en krijg je weinig zuurstof, een behoorlijk pittig iets!...
Victor vertelde ons dat na 2.5 uur lopen een rustplek was... joehoe...iets om naar uit te kijken... Vanuit de rustplek kon je de pas, dead womans pass zien liggen tussen de gletsjers. Nog een behoorlijke klim!... Na heel veel gevloek, gepuf, nog meer gevloek, gedachten aan thuis (die niet hielpen omdat iedereen aan het feesten was op solar), nog meer gepuf, nogggg meer gepuf... stonden we eindelijk op de pas!... wat een overwinning..en wat een inspanning!..en wat restte ons na de pas... heeeeeeeeeeeeeel de weg weer naar beneden! nu zou je denken...easy!..maar die inca,s konden echt geen weg aanleggen... metersdiepe trappen en scheve stenen, een hel voor je enkels en knieen... om 14.30 waren we dan eindelijk op onze 2e camping.. gelukkig hadden we de hele middag vrij omdat het een vrij inspannende dag was geweest!..thijs en ik waren KAPOT! en onze voeten ook!
Dag3. victor vertelde ons dat we nog een pas overmoesten... NEEEE niet nog een pas!... maar we moesten er toch echt aan geloven!...we sliepen in het dal..en moesten weer omhoog naar 3800m... de berg besloot om ons een paar keer voor de gek te houden... iedereen keer als je dacht dat je er was... moest je toch nog een rotend klimmen!.. we hebben wel een steen van het dal meegenomen naar de top.. hier een torentje gebouwd en een wens gedaan! brengt geluk zeggen de peruanen!..
En na de bergpas..mochten we weer omlaag...whoehoe..4000 trappen!
We hebben schitterende inca tempels bezocht... ongelofelijk wat die mensen toen al wisten...
Na onze afdaling..volgde NOG een bergpas...gelukkig was deze een stuk makkelijker...door de jungle bereikten we de pas..en mochten we door de jungle weer omlaag.. waar we de bergen van machu pichu al zagen liggen..maar het wonder nog voor ons verborgen bleef.
Na een ontzettend lange dag lopen..van 07.00 tot 17.00 waren we eindelijk op de 3e camping..
Omdat we een stuk lager zaten, ook een stuk warmer...
Dag4. Vanmorgen werd om 04.00 aan onze tent gerammeld.. we moesten snel alles inpakken om in de rij voor de check te gaan staan. We zouden nog een goed uur moesten hiken tot we bij de sungate arriveerden. Dus om 04.45 stonden we te wachten op queens, crazy little thing called love... om 05.30 ging de check open, en kon de run naar de sungate beginnnen... nou.. ik kan je vertellen..SLOPEND smorgens vroeg om 05.30... op een gegeven moment moesten we zulke stijle trappen op dat we allemaal dachten er te zijn...zegt victor..10 more minutes... EN BEDANKT!... nog maar verder rennen...het zweet gutste overal..maar we wilden het moment niet missen dat de zon over machu pichu zou schijnen...
en eindelijk waren we er dan...THE SUNGATE!...we hebben het gehaald!...daar lag machu pichu! gehuld tussen de bergen, klaar voor de zon die op ging komen... ontlading, tranen van vreugde en trots! we hebben et em geflikt!... een ontzettend machtig gevoel... de lucht was helder, en de zon viel over machu pichu... een ongelofelijk ongelofelijk mooi moment! zo schitterend.. het is met geen woorden te beschrijven!...toen de zon eindelijk op was kon onze toch naar beneden beginnen... jawel hoor nog 40 minuten lopen!.. we hebben ontzettend veel fotos geschoten... veel geleerd over de inca cultuur... en hele mooie momenten beleefd... voor mij in ieder geval een droom die uitkomt!...
Nu zitten we afgeschraald in aguas calientes te wachten op onze trein (nee we lopen niet terug!!).. morgen vertrekt onze bus naar lima..en overmogen ons vliegtuig naar MIAMI!... we sluiten daarmee onze zuid amerika trip af... we hebben ongelofelijke dingen gezien...maar zijn nu ook wel toe aan een weekje relaxen..en daarna lekker naar huis..
Liefs, T&N
De inca trail is een oude route die door de bergen lijdt naar in dit geval.. onze beloning... machu pichu!...
Het was nog even haasten wat we hadden de verkeerde tijd doorgekregen... van tevoren hadden we een wandelstok en een slaapzak gefixt..en een klein rugzakje gepakt omdat we alles zelf mee moesten slepen..de rest van onze spullen konden we in het hotel laten...
meupmeup..daar gingen we dan! KM82 werden we afgezet...daar moesten we door de controlepost en konden we de trail op.. samen met nog 3 engelsen en onze gids victor konden we onze weg vervolgen!... nog een leuk weetje...volgens de peruanen komen we uit honduras...dat stond tenminste op ons blaadje.. joeh! zo zien we er ook echt uit!
Na de controle en onze paspoortstempels konden we gaan lopen...
Dag 1 zou very easy worden... we hebben de bedding van de rivier gevolgd, met af en toe een kleine stijging.. ontzettend mooie flore en fauna..en op een gegeven moment verlieten we de bewoonde wereld, en ook het bereik op onze telefoon!
De porters droegen onze tenten en rennen echt als gekken vooruit om de lunchtent op te zetten en voor ons te koken. Na een dag wandelen kwamen we dan op onze eerste camping aan.
Het eten was best goed, en we lagen al vroeg in ons nest, helemaal ingemurmeld want dag 2 zou behoorlijk pittig worden!
Dag 2: Om 06.00 werd aan onze tent gerammeld en kregen we coca thee in bed... we konden nog eventjes blijven liggen maar om 07.00 moesten we er toch echt aan geloven... vandaag moesten we de hoogtste bergpas van de trail over, wat resulteerd in een klim van ongeveer 5 uur. Onze camping lag op ongeveer 3200 meter, de pas op 4200.
Om 07.00 begonnen we met lopen, en het ging al snel stijl omhoog. Door de hoogte is de lucht een stuk ijler en krijg je weinig zuurstof, een behoorlijk pittig iets!...
Victor vertelde ons dat na 2.5 uur lopen een rustplek was... joehoe...iets om naar uit te kijken... Vanuit de rustplek kon je de pas, dead womans pass zien liggen tussen de gletsjers. Nog een behoorlijke klim!... Na heel veel gevloek, gepuf, nog meer gevloek, gedachten aan thuis (die niet hielpen omdat iedereen aan het feesten was op solar), nog meer gepuf, nogggg meer gepuf... stonden we eindelijk op de pas!... wat een overwinning..en wat een inspanning!..en wat restte ons na de pas... heeeeeeeeeeeeeel de weg weer naar beneden! nu zou je denken...easy!..maar die inca,s konden echt geen weg aanleggen... metersdiepe trappen en scheve stenen, een hel voor je enkels en knieen... om 14.30 waren we dan eindelijk op onze 2e camping.. gelukkig hadden we de hele middag vrij omdat het een vrij inspannende dag was geweest!..thijs en ik waren KAPOT! en onze voeten ook!
Dag3. victor vertelde ons dat we nog een pas overmoesten... NEEEE niet nog een pas!... maar we moesten er toch echt aan geloven!...we sliepen in het dal..en moesten weer omhoog naar 3800m... de berg besloot om ons een paar keer voor de gek te houden... iedereen keer als je dacht dat je er was... moest je toch nog een rotend klimmen!.. we hebben wel een steen van het dal meegenomen naar de top.. hier een torentje gebouwd en een wens gedaan! brengt geluk zeggen de peruanen!..
En na de bergpas..mochten we weer omlaag...whoehoe..4000 trappen!
We hebben schitterende inca tempels bezocht... ongelofelijk wat die mensen toen al wisten...
Na onze afdaling..volgde NOG een bergpas...gelukkig was deze een stuk makkelijker...door de jungle bereikten we de pas..en mochten we door de jungle weer omlaag.. waar we de bergen van machu pichu al zagen liggen..maar het wonder nog voor ons verborgen bleef.
Na een ontzettend lange dag lopen..van 07.00 tot 17.00 waren we eindelijk op de 3e camping..
Omdat we een stuk lager zaten, ook een stuk warmer...
Dag4. Vanmorgen werd om 04.00 aan onze tent gerammeld.. we moesten snel alles inpakken om in de rij voor de check te gaan staan. We zouden nog een goed uur moesten hiken tot we bij de sungate arriveerden. Dus om 04.45 stonden we te wachten op queens, crazy little thing called love... om 05.30 ging de check open, en kon de run naar de sungate beginnnen... nou.. ik kan je vertellen..SLOPEND smorgens vroeg om 05.30... op een gegeven moment moesten we zulke stijle trappen op dat we allemaal dachten er te zijn...zegt victor..10 more minutes... EN BEDANKT!... nog maar verder rennen...het zweet gutste overal..maar we wilden het moment niet missen dat de zon over machu pichu zou schijnen...
en eindelijk waren we er dan...THE SUNGATE!...we hebben het gehaald!...daar lag machu pichu! gehuld tussen de bergen, klaar voor de zon die op ging komen... ontlading, tranen van vreugde en trots! we hebben et em geflikt!... een ontzettend machtig gevoel... de lucht was helder, en de zon viel over machu pichu... een ongelofelijk ongelofelijk mooi moment! zo schitterend.. het is met geen woorden te beschrijven!...toen de zon eindelijk op was kon onze toch naar beneden beginnen... jawel hoor nog 40 minuten lopen!.. we hebben ontzettend veel fotos geschoten... veel geleerd over de inca cultuur... en hele mooie momenten beleefd... voor mij in ieder geval een droom die uitkomt!...
Nu zitten we afgeschraald in aguas calientes te wachten op onze trein (nee we lopen niet terug!!).. morgen vertrekt onze bus naar lima..en overmogen ons vliegtuig naar MIAMI!... we sluiten daarmee onze zuid amerika trip af... we hebben ongelofelijke dingen gezien...maar zijn nu ook wel toe aan een weekje relaxen..en daarna lekker naar huis..
Liefs, T&N
-
08 Augustus 2011 - 19:07
Thea En John:
Hey wereldreizigers....jullie verhalen lezen bijna als n boek en vragen naar meer. Geweldig dat jullie dit mogen meemaken. Feit is dat jullie verhalen nooit de werkelijke ervarinen kunnen of zullen evenaren. Dat wat jullie gezien en beleefd hebben kun je maar op 1 manieren proeven...zelf er naartoe! Desondanks kijken we uit naar jullie verhalen en foto's. Geniet nog even van het afzien, binnen enkele dagen is er de rust. Groetjes en tot gauw -
08 Augustus 2011 - 19:23
Ineke:
Respect!! -
08 Augustus 2011 - 20:21
Jordy En Aniek:
Heeeey Muppiejs!
Wheeee, we zijn benieuwd naar de foto's!!!!!
Super dat jullie t gehaald hebben en idd, vreugde en tranen van blijdschap mogen dan best, toppie!!!
En nu: op naar MIAMIIIII!!!!!!! Zijn echt jaloersss, hahaha!
Geniet ervan en tot over 1,5 weekje, kletsen we weer gezellig bij!
XXXXXXXXXXXX -
09 Augustus 2011 - 04:44
Mam:
Nou jullie 2 proficiat.
Ik ben trots op jullie.
En nu maar gaan genieten in Miami.
Dikke kus van ons alle hier uit Nunhem. -
09 Augustus 2011 - 07:48
Jose:
Ha Nikie en Thijs,
Hier zijn echt geen woorden voor. Geweldig wat jullie hebben gedaan. Laat die voeten en benen maar lkkr rusten in Miami. Na zo'n reis hebben jullie dat wel verdiend.
Groetjes uit Beegden. -
10 Augustus 2011 - 12:04
Dustin & Linda!:
Heeeey Nikie & Thijs!
Wat leuk om al die verhalen te lezen en foto's te bekijken..! Erg mooi allemaal:)! Het gaat toch wel erg snel allemaal..nog maar ff;)! Nog heel veel plezier! Geniet ervan en alvast een hele fijne verjaardag vrijdag, maar dat zal vast wel goedkomen:); zullen er eentje op je drinke;)!
Liefs Dustin & Linda!! -
10 Augustus 2011 - 14:15
Uke:
Wow Thijs en Nikie,
Klinkt echt supergoed, wat een mooie reis en wat een voldoening zullen jullie gevoeld hebben. Ben superbenieuwd naar de foto's.
Heel veel plezier en relaxen nog, dat hebben jullie wel verdiend na deze topprestatie.
Enne, alvast gefeliciteerd!
Groeten van Uke
-
10 Augustus 2011 - 16:16
Tom En Kim:
Weeeeeeeeh. WAT TE GEK!! We zijn echt trots op jullie. Denk dat wij niet meer veel moeten zeggen over bergen en heuvels op die stijl zijn ;) Jullie hebben toch heel wat overwonnen :) Wat geweldig! En aan de foto's te zien was het inderdaad de moeite waard om al die dagen omhoog te klimmen! Nog een paar daagjes en dan lekker relaxen in Miami :) Geniet ervan!
Xxxx Tom en Kim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
