hulang is een chinees

14 juli 06:30.. De wekker gaat.. Het moment waar we al maanden naartoe gewerkt hadden was eindelijk daar.. Hoef ik vandaag echt niet te werken? Nee nikie.. Echt niet!. De backpacks werden nog voor een laatste keer gecheckt, en de trip naar schiphol kon beginnen.. De treinen reden op tijd, de tassen gooiden we af bij de check in.. Zelfs de security check poortjes waren fancy opgepimpt met een mooi design... Deze reis kan nu al niet meer stuk. Tijdens ons ontbijt kregen we ook nog eens goed nieuws uit china. De meest onmogelijke treinkaartjes naar lhasa die we al maanden proberen te regelen zijn ook in the pocket. Whoepla..om 11:55 stegen we op richting Helsinki - Finland. Waar we na 2 uurtjes weer netjes aan de grond stonden. Daarna begon het grote wachten...ons vliegtuig naar Beijing had vertraging...maar na 4 uur bivakkeren op Helsinki airport...stegen we op in onze airbus a330 die voor de gelegenheid opgepimpt was door marimekko ( fins design waar de fatboys in bloemetjesprint ook van zijn ;). De vliegreis ging al even smooth als de rest...geen turbulentie (ik blij) personal entertainment (thijs blij).. Wat ook wel bijzonder was dat we langs de grens vlogen van licht en donker... Eigelijk moest het donker zijn...maar je zag constant de zon ver aan de horizon..een erg mooi gezicht.. Slapen lukte niet echt.. Maar toen we toch een beetje groggy naar de vliegkaart keken zagen we tot onze verwondering dat we boven mongolie vlogen... Ulaanbataar staat hoog op onze bucket list..dus wie weet waar de volgende reis naartoe gaat.
Na 8 uur draaien in onze stoel waren we er allebei wel klaar mee...en gauw genoeg stonden we aan de grond.. Onze chinese taalbarriere begon al in het vliegtuig waar de hoodfmoot voornamelijk fins en chinees was... Dit gaat nog leuk worden. We hebben de Chinese menukaart van de mac wel al ontcijferd.
Al gauw waren we door de douane en hadden onze tassen van de band gevist. Taxi of OV naar het hotel? De meningen waren erg verdeeld...en van lang vliegen wordt je kribbig.. Dus uiteindelijk werd het de taxi ;). De vermoeidheid hakte er ondertussen hard in.. Maar stellig als we waren... Wij wilden naar de verboden stad! Het was tenslotte pas 10:30 En wat doe je dan...24 uur wakker zijn, je tas neerkwakken, en in 36 graden, met de chinese metro, naar de verboden stad. Dat is dus geen goed idee... Het krioelde van de mensen...die prikkels waren echt te veel...dus dezelfde weg terug en slapen!
Ondertussen zit dag 1 er bijna op... En beijing valt ons erg mee...sterker nog.. Deze metropool overtreft onze verwachtingen. Mensen zijn vriendelijk...ok ze dauwen hard en stinken een beetje..maar ze bedoelen het goed ( we hebben jackie chan al heel vaak gezien)... Het is schoon.. Het verkeer valt mee.. Weinig zwevers.. Geen rare beesten.. We hebben ons zelfs het metro netwerk al meester gemaakt.. Niks te klagen dus!
Wij kruipen onder de wol...want nu is het wel echt tijd om een tukkie te doen.

Adios.
Thijs en Nikie


Ps.. Facebook word geblokt door de Chinese overheid... We kunnen daar dus niks posten of delen.