Roof of the world!

31 juli 2014... Mijn lieve thijs is jarig en we zijn 8 jaar samen, hoera!... Daarnaast zijn we vandaag aangekomen op een van de meest moeilijk toegankelijke plekken voor westerlingen... namelijk Tibet.

Een aantal dagen geleden zaten we nog in het tropische guillin te wachten op onze vlucht naar chengdu. Deze stad in het westen van China is een moderne hub die west china connect met de rest van het land. Van de cultuur hoefden we het hier niet te hebben.. Maar toch waren we best onder de indruk van de stad... De meest moderne shopping malls, eigelijk teveel om op te noemen... En tsja ze verkopen allemaal hetzelfde. Daarnaast hebben we de ikea gevonden... Ja ze hebben ook zweedse gehaktballetjes, hot dogs en zelfs de productnamen staan in het zweeds. Ook de decatlon, h&m, pull&bear, mango en de zara hebben we gevonden ( ja we zijn nog steeds op vakantie in china hoor).

De voornaamste reden van ons bezoek aan Chengdu was; de reuzenpanda's, en chengdu is de stad waarvanuit de trips naar tibet vertrekken.
Tibet is wel een verhaal apart. Dit was vroeger een eigen land met een prachtige cultuur en hun spirituele leider de Dalai Lama. De chinezen zijn het land binnen gevallen, hebben de dalai lama verjaagd en proberen alles wat nog te maken heeft met de cultuur van tibet te minimaliseren en onderdrukken (ook al zeggen ze zelf van niet). Daarnaast is tibet vrijwel ontoegankelijk voor buitenlanders. We zijn in april begonnen met het regelen van de trip, waar een aantal strenge eisen aanhangen. 1. je moet in het bezit zijn van een chinees visum 2. je moet in het bezit zijn van een permit ( dit wil zeggen dat je door de regio tibet mag reizen) 3. Je moet constant een gids bij je hebben, je mag dus niet alleen door deze regio reizen 4. Je moet reizen in een groep 5. Van die groep mogen er maximaal 2 verschillende nationaliteiten zijn.
Een hele kluif dus. Daarnaast wilden we perse met de trein naar tibet. Dit gaat via de hoogst gelegen spoorlijn ter wereld, dwars door de himalaya. De chinezen zijn apetrots opmdit stukje engineering. Op een groot gedeelte van het traject staat het spoor op de permafrost. Deze grond is het hele jaar bevroren maar om in de zomer er zeker van te zijn dat de rails niet verzakken loopt er over bijna 1500kk een koelsysteem door de ondergrond van de rails. Echter zijn de treintickets voor dit traject ook zeer zeldzaam. En het chinese systeem is heel duidelijk voor de chinezen...maar voor buitenlanders totaal niet. Gelukkig kregen we op schiphol het nieuws dat het hostel ook treintickets had weten te regelen..soft sleepers.. Halleluja..dat was geregeld

Enfin...een hoop geregel dus. We waren in contact gekomen met een hostel in chengdu die tours regelden...en zowaar werden er nog twee reisgenoten gevonden uit frankrijk. Nadat we aangekomen waren in het hostel moesten we wat papierwerk regelen.. Maar stond ook een bezoekje aan het panda breeding center op het programma....We kunnen er kort over zijn...magnifique beesten...en ze zijn in het echt nog veeeeel schattiger dan als knuffelbeest.

Twee dagen geleden stapten we vol goede moed in de hemeltrein voor een tocht van 44 uur naar lhasa.. De hoofdstad van tibet. Na talloze checks op het station zaten we dan eindelijk in de trein... Die soft sleeper was echt de bom... Een coupe die je af kunt sluiten met twee stapelbedden..die 44 uur komen we wel door. Na 20 uur moeten we van trein wisselen... We gaan de hoogte in... En daarbij hoort een speciale trein. Deze was uitgerust met extra zuurstof. Hij had zelfs een dubbele locomotief om ons de bergen op te trekken. De hoogste pas die we over gingen was ongeveer 5100m. Alleen heel schandalig...toen lagen wij dus te tukken... Oeps..spectalulair dingetje gemist. En tsja wat doe je tijdens een 44 urige treinrit.. Beetje chillen, slapen, muziekjes luisteren, yathzee, boekje lezen etc. etc.

Zowaar waren wij een touristische trekpleister voor alle chinezen aan boord. Van alle mensen in de trein waren wij, en de twee fransen de enige buitenlanders. Iedereen loopt sneaky fotos van ons te maken... Maar als we onze meest spontane neplach optoveren en eenpeace tekentje maken met onze vingers (dat doen ze allemaal hier) dan durven ze wel..We hebben dus ook echt het gevoel dat we heeeel ver weg zijn van nederland. We moesten zelfs op een gegeven moment uitleggen uit welk land we kwamen.. Tjsa hoe vertel je een chinese conducteur die geen engels begrijpt, dat the netherlands, amsterdam of holland ons landje is... Zelfs met de wereldkaart snapte ze het niet... Nouja jammer dan!

Sommige chineesjes probeerden een gesprek met ons aan te knopen.. Zo ook een paar studentjes die best goed engels spraken, en zowaar werden we weer wat wijzer over de chinese gebruiken.. Nog even met ze op de foto..en iedereen was weer blij.....ze eten trouwens niet allemaal hond..

De chinezen houden er nog een aantal rare gewoonten op na.. Zo rochelen ze ongegeneerd en gooien er daarna een dikke groene uit..gewoon op straat..of waar dan ook. In de trein hangen zelfs bordjes met 'no spitting'. Die gewoonten nemen wij niet over.. Maar zien er wel de lol van in om deze geluiden op straat ook zo hard en ongegeneerd op te dreunen (zonder groene) ;). Daarnaast dragen de kinderen hier geen luier...maar een broekje met open kont. Wij kennen ze meer in leren variant voor volwassen. Die kindjes zijn hier tot hun..ik denk 4e of 5e niet zindelijk. Resultaat; ze doen hier overal hun behoefte als ze moeten. Vaak netjes met een kartonnetje of plasticje eronder (de straten zijn hier trouwens brandschoon). Maar het gaat ook wel eens mis. Ik zat vanochtend op het toilet in de trein..en ineens werd er aan de deur gerammeld.. Ik had hier niet echt een boodschap aan..dus ik doe even later op mijn gemakje de deur open...en daar had een kleine zn kleine en grote behoefte gedaan midden in de gang....iewwww

En toen na 44 uur was het eindelijk zover...we naderden station lhasa. Na adembenemende uitzichten onderweg waren we nu toch wel zo benieuwd waar we zoveel moeite voor gedaan hebben.
Met een zwaar hoofd van de hoogte (lhasa ligt op 3700m) stapten we met onze rugzakken uit de trein... Weer door heel veel checks en onze permits laten zien..  Mochten we definitief lhasa in.
Onze gids stond ons op te wachten met witte sjaals - deze staan in tibet symbool voor een voorspoedige en veilige reis - net zoals in de film.
We werden afgedropt bij ons hotel, en brak als we waren...wij wilden toch nog even het oude centrum in en het echte tibet zien.

Een woord - adembenemend - dit is waar we voor kwamen. Het druipt hier van de cultuur.. De architectuur is schitterend, de mensen authentiek.. Eigenlijk met geen pen te beschrijven. Het is zo ontzettend mooi... Puur

En nu zit ik hier in de erker op onze hotelkamer dit verhaaltje te tikken...waarbij we uitkijken over tibet.. Maar ook alle bergen die hier aan alle kanten overal bovenuit torenen.
We blijven nog twee dagen in tibet om vanalles te bezoeken met onze gids. Daarna bewegen we ons door de himalaya naar uiteindelijk het basiskamp van mount everest. Daar slapen we op een hoogte van ongeveer 5100m. Voor die tijd moeten we toch nog even goed acclamatiseren... En dat is precies wat we nu gaan doen.

Ka lee pay